مهمونی رفته بودیم. جمع فامیلی بود. دایی، عمه، پدر بزرگ، مادر بزرگ، عمو می شه گفت همه بودن از فک و فامیلا. پانزده دقیقه بعد، شروع شد. گوشی ها از جیب بیرون اومدن. همه به اینترنت وصل شدن. اوناییم که گوشی نداشتن مشغول تماشای تلویزیون شدن. خودمم تو تلگرام بودم. یکم بعد سرم رو بالا آوردم دیدم همه سرشون خمه به صفحه گوشی یا زل زدن به تلویزیون. پدربزرگ رو نگاه کردم. انگار ناراحت بود. چیزی نمی گفت. صدا فقط صدای تلویزیون بود و بچه ها که تو حیاط خونه بازی می کردن.
گاهی وقتا که به نحوه زندگیمون فکر می کنم، می بینم که بیشت وقتمون با تلویزیون و اینترنت و وسایل دیجیتال صرف می شه. چقدرش مفیده؟ می شه گف ضررش بیشتره تا فایدش. می تونستیم وقتمون رو صرف مطالعه کتاب کنیم. کار های نکردمون رو انجام بدیم. به چیزایی که آرزوشونو داشتیم برسیم ولی ما ترجیح می دیم که بشینیم و با گوشی بازی کنیم و تلویزیون ببینیم.
