حسابداری دو طرفه (قسمت 2)
دو سیستم ثبت مبادلات در حسابداری داریم:
1- سیستم حسابداری یک طرفه
2- سیستم حسابداری دو طرفه
برای آشنایی با این دو سیستم در ادامه مطلب با ما همراه باشید.
این مطلب دومین پست از 12 پست یادگیری حسابداری است. با عنوان حسابداری دو طرفه.
این دوازده پست به شکل زیر خواهد بود:
2- حسابداری دوطرفه (شما اینجا هستید)
3- نحوه ثبت در دفتر روزنامه
4- نحوه انتقال به دفتر کل
5- آشنایی با صورت های مالی
6- تحلیل نسبت های مالی
7 – نحوه به دست آوردن نقطه سربسر
8- یادگیری حسابداری بها یابی
9- حسابداری حساب های دریافتنی
10 – فرایند تنظیم حساب های پرداختنی
11- حسابداری مالیات فروش
12- حسابداری حقوق و دستمزد
در سیستم حسابداری دو طرفه همه مبادلات مالی شرکت حداقل در دو حساب متفاوت ثبت می شوند.
حسابداری یک طرفه و دوطرفه:
دو روش برای ثبت رویداد های مالی وجود دارد:
حسابداری یک طرفه که در واحد های تجاری کوچک به کار می رود که نیازی به تهیه ترازنامه برای اهداف مالی و مالیاتی ندارند.
حسابداری دو طرفه برای همه شرکتهایی که دارای سود و زیان هستند و به ترازنامه نیاز دارند به کار می رود.
کدامیک برای شما مناسب است؟ برای انتخاب از بین این دو باید به نوع واحد تجاری خود توجه کنید.
یک شرکت تک مالکی و یا یک تجارت خانگی ممکن است به حسابداری دو طرفه نیاز نداشته باشد.
با این حال، اگر حساب های دریافتنی (پولی که مشتریان به شما بدهکارند) یا حساب های پرداختنی (پولی که شما به دیگران بدهکارید) نسبتا زیاد باشد، بهتر است حسابداری دو طرفه را انتخاب بکنید.
معمولا اکثر واحدهای تجاری کوچک با حسابداری دو طرفه شروع به کار نمی کنند.
بسیاری از آن ها تمایل به استفاده از حسابداری یک طرفه دارند که طریقه کار با آن آسان تر است. کاری که می کنید این است که پولی که می آید را اضافه و پولی که می رود را کسر می کنید و مانده پول را یادداشت می کنید.
استفاده از حسابداری یک طرفه مزایا و معایب خاص خودش را دارد.
بهترین مزیت آن سادگی استفاده از آن است.
فقط دو لیست دارید، یک لیست برای درآمد و لیستی دیگر برای هزینه ها.
عیب اصلی آن هم این است که نمی توانید دید خوبی از دارایی ها (چیزهایی که مال شما هستند) و بدهی ها (که به دیگران بدهکارید) داشته باشید. همچنین امکان اشتباه کردن در آن نیز بیشتر است. درحالی که در حسابداری دو طرفه همه چیز باید برابر باشد.
مزایای حسابداری دو طرفه:
اکثر شرکت های متوسط و بزرگ از سیستم حسابداری دو طرفه استفاده می کنند که علاوه بر ثبت درآمدها و هزینه ها، دارایی ها و بدهی ها را نیز گزارش می کند.
حسابداری دو طرفه برای همه واحدهایی که می خواهند صورت های مالی را تهیه بکنند الزامی است.
در حسابداری دو طرفه حداقل دو حساب برای ثبت مبادلات مالی استفاده می شوند، یکی بدهکار می شود و دیگری بستانکار. هنگام ثبت مبادله باید عدد های طرف بدهکار و بستانکار با یکدیگر برابر باشند.
مثلا فرض کنید برای شرکت خود یک کامپیوتر می خرید. در حسابداری یک طرفه به سادگی مبلغ خرید را از مانده کل کسر می کنید.
در حسابداری دوطرفه حساب دارایی خود را (کامپیوتر، تجهیزات، یا هر نام دیگری که انتخاب کنید) را بدهکار می کنید، و حساب نقد یا پول (اگر نقدی خرید بکنید) و یا یک حساب بدهی، مثل حساب های پرداختنی را (اگر نسیه خرید بکنید) بستانکار می کنید. حالا فهمیدید چرا حسابداری دو طرفه برای ردیابی دارایی و بدهی مناسب است؟
نکته: اکثر نرم افزارهای حسابداری از حسابداری دو طرفه استفاده می کنند. شاید برخی برنامه ها در ظاهر به نظر برسد که از حسابداری یک طرفه استفاده می کنند، اما در واقع برنامه سیستم دوطرفه را در پشت پرده اجرایی می کند.
برای مثال اگر بابت خرید آن کامپیوتر چک بدهید، نرم افزار حسابداری به طور اتوماتیک حساب نقد شما را کاهش می دهد و تنها بابت حساب های دیگر از شما اطلاعات می خواهد، مانند حساب تجهیزات.
