یه شروع دوباره

همه چیز رفتن به باشگاه و ورزش کردن نیست. چرا رفتن به کلاس رقص و کمی تفریح کردن و در عین حال خوش‌هیکل شدن را امتحان نمی‌کنید؟ شروع دوباره می‌تواند به معنی دنبال کردن آرزوهایتان باشد. همه ما وقتی به سمت هدفمان گام برمی‌داریم خوشحال و راضی هستیم.

عید اومد و عید اومد!!!

-

عید امسالم رسید!!! ولی حقیقتش اصن هیچ حس تازه شدنی تو وجودم نیس. انگار نه انگار که عیده. رفتیم خونه مادر بزرگ پدربزرگ. یه سری بهشون زدیم. شیرینی خوردیم. گل گفتیم گل شنفتیم. خلاصه حال کردیم عمومم که هنو مجرده و دنبال نیمه گم شده اش. بیرون اومدیم رفتیم خونه خاله بابام. خونشون قدیمی بود. یه پیرمرد و یه پیرزن. خنده رو لباشون بود ولی پول قبض و اینا معلوم بود تو ذهنشون رژه میرفت. هوام سرد بود. توی خونشون عین یخچال. تنها گرمی فقط گرمای لبخنداشون بود. یکی داره... یکی نداره... ولی زندگیه دیگه، می گذره. هیچ عیدی مثل عید سال قبل نمیشه برام. غرق احساس بودم. واقعا تازه شدم. این عید به پای اون عید نمی رسه. حالاهر چی. اهای تویی که اینو می خونی!!!! عیدت مبارک!!!!!!

زندگی امروزی

مهمونی رفته بودیم. جمع فامیلی بود. دایی، عمه، پدر بزرگ، مادر بزرگ، عمو می شه گفت همه بودن از فک و فامیلا. پانزده دقیقه بعد، شروع شد. گوشی ها از جیب بیرون اومدن. همه به اینترنت وصل شدن. اوناییم که گوشی نداشتن مشغول تماشای تلویزیون شدن. خودمم تو تلگرام بودم. یکم بعد سرم رو بالا آوردم دیدم همه سرشون خمه به صفحه گوشی یا زل زدن به تلویزیون. پدربزرگ رو نگاه کردم. انگار ناراحت بود. چیزی نمی گفت. صدا فقط صدای تلویزیون بود و بچه ها که تو حیاط خونه بازی می کردن. 

گاهی وقتا که به نحوه زندگیمون فکر می کنم، می بینم که بیشت وقتمون با تلویزیون و اینترنت و وسایل دیجیتال صرف می شه. چقدرش مفیده؟ می شه گف ضررش بیشتره تا فایدش.  می تونستیم وقتمون رو  صرف مطالعه کتاب کنیم. کار های نکردمون رو انجام بدیم. به چیزایی که آرزوشونو داشتیم برسیم ولی ما ترجیح می دیم که بشینیم و با گوشی بازی کنیم و تلویزیون ببینیم.

سالنامه

نزدیکای عید که می شه همه چی تازه میشه. لباسا. آدما. خونه ها. آب و هوا. روحیه ها. کلا همه چی تازه و نو میشه. همین موقع هاس که سررسید ها و تقویم های سال بعد میان بازار و هرکی چه بخواد چه نخواد یکی میخره. خودشم نمیدونه چرا. فقط میخره. حداقلش خونواده ما که اینجوریه. همین امروز پدرم سالنامه سال 1395 رو آورد. البته اونم نخریده بهش هدیه دادن. منم تصمیم گرفتم که سال بعد ازش استفاده کنم. به خاطر همین هم گفتم یه تحقیق بکنم ببینم سال نامه چی هس؟ به چه دردی می خوره؟ اهمیتش چیه؟ می نویسیمش که چی بشه؟ اصلا توش چی می نویسیم؟

شعر

                      دوش می رفتم به کویش پیش آمد آن رقیب

                                                     هیچ عاشق را بلایی ناید زین بتر

شروع دوباره

خب. این وبلاگ رو خیلی وقت پیش درست کردم. دو سالی می شه به نظرم. زدم همه مطلبام رو پاک کردم.       می خوام از نو شروع کنم. تموم تلاشم رو می کنم که مطالب کاملا تهیه شده توسط خودم باشن. اگه هم نشد، منبعی که ازش برداشتم رو با خود مطلبی که برداشتم می ذارم.

بسم الله ...